مرز بین ایمان و تجربه
نامه سرگشاده بهحضرت آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی
این نوشته نهگلایه است، نه تقاضا؛ بررسی رویدادی تأمل برانگیز در میان جمع است.
چکیده:
همچنانکه هیچ فرهنگ ثبت شدهای در تاریخ نیست که نوعی از دین در آن وجود نداشته باشد، هیچ امری از امور عادی زندگی انسان نیز بیتوجه بهتجارب گذشته و در رأس آن دانش، قابل سامان دهی نیست. اعتقادات بر اساس اصولی ثابت و غیر قابل تغییر شکل میگیرد و تلاش پیروان برای درک و فهم درست این اصول و تطبیق هرچه بهتر رفتار خود با رفتار و توصیههای بانیان اعتقادات است. در حالیکه دانش بر اصول و قوانین اکتشافی متکی است که انسان با مشاهده، تجربه و جمعبندی آنها ارائه میدهد. چون تجارب محدود و دانش تکاملی است، هیچیک از اصول و قوانین شناخته شده، خلل ناپذیر نیست و همواره مورد شک و تردید است. علاوه بر آن تا بهحال هیچ نظریهای بدون اشکال و ابهام مطرح نشده و چنین مینماید که در آینده نیز چنین خواهد بود.
همچنین اشکالات و ابهامات در نظریههای موجود است که زمینه تحقیقات آتی را فراهم میکند تا دانش روند تکاملی خود را طی کند، تکاملی که با قاطعیت میتوان گفت هیچ حدی برای آن قابل تصور نیست. در یک جمله؛ ایمان بر ارادهی خداوندی استوار است که توسط انبیاء و از طریق وحی نازل میشود و دانش بر قانون خداوندی (از دید خداباوران) متکی است که توسط انسان کشف میشود. مرزبندی بین ایمان و دانش نهتنها نافی اعتقادات نیست، بلکه راه جلوگیری از گسترش خرافات و موجب سربلندی و سرزندگی مردم است. مردم ایران زمین از نظر اعتقادات اگر جلوتر از سایر ملل نباشند، چیزی کمتر ندارند. آنچه که باعث عقب افتادگی ایران شده، کم توجهی بهتجارب و دانش و نامشخص بودن مرز بین اعتقاد و دانش است.
جنابعالی دولت خود را دولت تدبیر و امید نامیدهاید، قطعاً حضرتعالی بهتر از من معنی این عنوان را میدانید. امیدوارم عملکرد دولت جنابعالی بگونهای باشد که خرد جمعی را وادار کند که دولت شما را محق چنین عنوانی بداند. اجازه دهید با اشاره کوتاهی بهمفهوم امید عمومی در کشوری چون ایران این نوشته را ادامه دهم. ایران تنها یک کشور نیست، بلکه نام ایران با تمدنی سرفراز سرشته شده است و امید همگانی در این سرزمین، مفهومی ویژه و متناسب با تمدن دیرینهی آن دارد. امید همگانی بین ایرانیان، یعنی باور داشتن بهاینکه در آیندهای نزدیک افزون بر بهروزی در زمینههای مادی و معنوی در داخل کشور، دست یافتن ایران در تمام زمینههای علمی، فناوری، فرهنگی، هنری، ورزشی و... در سطح جهان است بگونهای که شایسته این تمدن چند هزار ساله باشد. این مهم در صورتی امکان پذیر است که رقابت سالم و شایسته سالاری در جامعه نهادینه شود. وظیفه ایجاد فضای سالم رقابتی بر عهده دولت است و هرگونه نارسایی یا وجود فضای ناسالم رقابتی تا جاییکه بهدولت مربوط میشود، در افکار عمومی بهنام شما ثبت خواهد شد.